Κυδωνία. Γη ονείρων
Ύψωσες το ανάστημα σου.
Κοίμησες την θλίψη των ημερών.
Νίκησες τον αεροστεγώς κλεισμένο φόβο τους.
Όπως γλιστρώ στους υγρούς διάφανους
θόλους σου.
Συνειδητοποιώ ότι το απέραντο δεν ήταν ποτέ φυλακή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου